จำเป็นหรือไม่ ที่นักการเมืองต้องมี ‘จริยธรรม’

หลายคนคงได้เห็นข่าวที่ว่ามีนักการเมืองบางพรรคมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ซึ่งหลายคนถูกดำเนินคดีในความผิดด้านต่างๆ ทั้งการฝ่าฝืนละเมิดกฎหมาย ไปจนถึงการล่วงละเมิดต่อผู้อื่น และยังมีอดีต สส.บางคนถูกศาลพิจารณาตัดสิทธิ์ทางการเมืองตลอดชีวิต

จากนั้นก็มีนักวิชาการบางคนออกมาตีโพยตีพาย โทษไปว่าเป็นเพราะความผิดของรัฐธรรมนูญปี 2560 ที่ไม่มีมาตรฐานในการกำหนดจริยธรรมของนักการเมือง นัยว่าบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญนั้นไม่มีความยุติธรรม และเป็นการกลั่นแกล้งนักการเมืองพรรคนี้

วันนี้ ฤๅ จึงมาพูดคุยกันถึงเรื่องราวเกี่ยวกับจริยธรรมหรือ “จรรยาบรรณของนักการเมือง” ว่ามีความสำคัญมากน้อยแค่ไหน ซึ่งรัฐสภาของประเทศต่างๆ ทั่วโลกต่างบัญญัติประมวลจริยธรรมไว้ชัดเจน และบังคับใช้ให้สมาชิกรัฐสภาปฏิบัติตาม ด้วยเหตุผลสำคัญ นั่นก็คือ เพื่อควบคุมความประพฤติของบรรดา สส. และสมาชิกรัฐสภา ทั้งเรื่องวิธีปฏิบัติตนและมารยาทในรัฐสภา รวมถึงยังเป็นการส่งเสริมงานของคณะกรรมาธิการฝ่ายต่างๆ และสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีระหว่างสมาชิกรัฐสภากับผู้ลงคะแนนเสียงเลือกตั้งอีกด้วย

นอกจากนี้ เราจะลงลึกไปถึงเรื่องที่ว่า จริยธรรมของนักการเมืองหรือผู้นำทางการเมืองนั้น ได้มีการศึกษาค้นคว้ากันมาเป็นเวลายาวนานมากแล้ว ทั้งในโลกตะวันตก และโลกตะวันออก และได้ปรากฏให้เห็นชัดเจนเป็นคําสอนของศาสนาสำคัญๆ ของโลก รวมไปถึงงานเขียนของนักปรัชญาที่มีชื่อเสียงด้วย ทั้งโสเครตีส เพลโต อริสโตเติล มาคิอาเวลลี โทมัส ฮอบส์ จอห์น ล็อค และฌอง ฌาคส์ รุสโซ รวมถึงนักปรัชญาทางฝั่งตะวันออกทั้งของจีนและอินเดีย

ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งที่ย้ำให้เห็นว่า จริยธรรมเป็นหัวใจสำคัญของการเมืองการปกครอง และการบริหารสังคมทุกแห่งในโลกนี้

และแน่นอนว่า “นักการเมือง” ถือเป็นกลไกสำคัญของระบบรัฐสภา เป็นตัวแทนของประชาชนที่เลือกพวกเขาเข้าไปเป็นปากเสียงแทน เพื่อที่จะขับเคลื่อนบริหารประเทศ และพัฒนาสังคมให้พี่น้องประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดังนั้น “จริยธรรม” หรือ “จรรยาบรรณ” จึงเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับนักการเมือง เฉกเช่นเดียวกับจรรยาบรรณวิชาชีพของอาชีพอื่นๆ

ซึ่งกฎระเบียบทางด้านจริยธรรมนี้เป็นสิ่งที่นักการเมืองทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เพื่อความราบรื่นของระบบรัฐสภา ไปจนถึงเพื่อความสงบเรียบร้อยในสังคม ไม่ใช่ว่าทำผิดแล้วไปโทษนั่นโทษนี่เหมือนที่นักวิชาการบางคนกำลังทำอยู่