หลักฐานใหม่ ถอนหงอก “สมเจียม” “ณัฐพล” โกหกกรณีสวรรคตรัชกาลที่ 8

ณัฐพล ใจจริง และสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ได้กล่าวถึงประเด็น “คำกล่าวอ้าง” ของพูนศุข พนมยงค์ ที่ได้ให้สัมภาษณ์ขณะอยู่ที่สิงคโปร์ และต่อมาได้ตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์ Observer ปี 2500 เกี่ยวกับประเด็น “กรณีสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ 8” ซึ่งประเด็นดังกล่าวเป็นที่ฮือฮาในกลุ่มที่เชื่อว่าในหลวงรัชกาลที่ 9 มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสวรรคตของรัชกาลที่ 8 ผู้เป็นพี่ชาย (พระเชษฐา) โดยหลายคนปักใจเชื่อในข้อมูลชุดนี้ “เสมือนว่าเป็นเรื่องจริง”

แต่ทว่า ไม่นานมานี้ ข้อมูลชุดนี้ได้ถูกเปิดโปงแล้วว่า “เป็นการสร้างความเท็จอย่างจงใจ”

ผู้ที่กล่าวถึงประเด็นนี้ก่อนใคร คือ ณัฐพล ใจจริง ซึ่งได้บรรยายในวิทยานิพนธ์ หัวข้อ “การเมืองไทยสมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม ภายใต้ระเบียบโลกของสหรัฐอเมริกา (พ.ศ.2491-2500)” ที่ได้เสนอต่อคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. 2552 หน้า 218 โดยณัฐพลได้อ้างอิงจากเอกสารของกระทรวงการต่างประเทศอังกฤษคือ FO 371/129653, Whittington to Foreign Office, 15 May 1957

ต่อมาเนื้อความของวิทยานิพนธ์นี้ ได้ถูกปรับเป็นหนังสือ “ขุนศึก ศักดินา พญาอินทรี” ในปี พ.ศ. 2563 โดยสำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน ซึ่งกำลังเป็นที่ระบาดทั่วไปในหมู่คนรุ่นใหม่ หนังลือเล่มนี้ได้กล่าวถึงประเด็นนี้ไว้ในหน้า 232 ว่า

“ต่อมาทูตอังกฤษได้รับรายงานข่าวจากหนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ (Observer) ซึ่งลงบทสัมภาษณ์ของพูนศุข พนมยงค์ ภริยาของปรีดีกล่าวตอบข้อซักถามของนักข่าวเกี่ยวกับกรณีสวรรคต โดยเธอแนะนำนักข่าวให้ไปถามบุคคลสำคัญ [ณัฐพลหมายความถึง ในหลวง ร.9] ที่รู้เรื่องดังกล่าว ทูตอังกฤษบันทึกว่า ขณะนั้นหนังสือพิมพ์ในไทยได้ใช้เรื่องสวรรคตโจมตีราชสำนักอย่างหนัก เขาเห็นว่ากรณีสวรรคตเป็นเรื่องอ่อนไหว และสั่งห้ามเจ้าหน้าที่ของสถานทูตฯ รายงานข่าวใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องสวรรคตอีก”

แต่เมื่อไม่นานมานี้ (1 ตุลาคม พ.ศ. 2564) ได้มีการตรวจสอบข้อเท็จจริงดังกล่าว จากเอกสารชั้นต้นฉบับเดียวกันของอังกฤษโดย “ทุ่นดำ-ทุ่นแดง” (นามปากกา) และ อ. ไชยันต์ ไชยพร อาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย [1] พบว่าสิ่งที่ณัฐพลได้ระบุไว้ ทั้งในวิทยานิพนธ์และหนังสือของเขา “ล้วนไม่ตรงตามข้อเท็จจริง” ดังนี้

1. หนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ (Observer) “ไม่เคยลงบทสัมภาษณ์” ของพูนศุข พนมยงค์ ภริยาของปรีดีเลย เพราะเอกสารชั้นต้นระบุเพียงว่าเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2500 ทางทูตอังกฤษได้รับทราบมาว่า ผู้สื่อข่าวของหนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ ได้มีโอกาสพูดคุยกับพูนศุข ภริยาของปรีดี เกี่ยวกับกรณีสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ 8 ที่กรุงพนมเปญ (ไม่ใช่สิงคโปร์อย่างที่สมศักด์ระบุ)
2. เอกสารทางการทูตฉบับนี้ได้อ้างว่า พูนศุขได้กล่าวกับผู้เขียนบทความของหนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ว่า “ถ้าต้องการที่จะรู้ความจริงเกี่ยวกับการปลงพระชนม์พระมหากษัตริย์ [ในหลวงรัชกาลที่ 8] เมื่อ พ.ศ. 2489 ก็ควรไปถามพระมหากษัตริย์องค์ปัจจุบัน [ซึ่งในขณะนั้นคือในหลวงรัชกาลที่ 9]”
3. เมื่อทราบเนื้อหาบางส่วนจากบทความสัมภาษณ์ดังกล่าว ทางสถานทูตอังกฤษในไทยจึงขอให้ผู้เขียนบทความระงับการตีพิมพ์ไปก่อน และขอให้เขามาแลกเปลี่ยน/ถกเถียงในประเด็นนี้กันอย่างเร่งด่วนที่กรุงเทพในวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2500
4. ท้ายที่สุด บทสัมภาษณ์ของพูนศุข พนมยงค์ ภริยาของปรีดี ไม่เคยได้ลงตีพิมพ์ ทั้งในหนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ฉบับใดในปี พ.ศ. 2500 หรือหลังจากนั้นเลย (ไม่พบในฐานข้อมูลทั้งหมด) จึงนำไปสู่ข้อสรุปที่มีความเป็นไปได้ว่า ภายหลังการถกเถียงกันที่กรุงเทพฯ ในวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2500 ผู้เขียนบทความคงพบว่า คำกล่าวอ้างของพูนศุข คงจะไม่เป็นประโยชน์และฟังไม่ขึ้น ขัดกับหลักฐานอื่น ๆ ที่มีอยู่อย่างหนักแน่นกว่าว่า ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงไม่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาจึงตัดสินใจ “เททิ้ง” บทสัมภาษณ์ดังกล่าวไป จากแต่เดิมที่มีกำหนดจะตีพิมพ์ในวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2500

จากข้อมูลทั้งหมดนี้ สรุปว่า การที่ณัฐพล ใจจริง และ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล (ที่อ้างงานของณัฐพลมาอีกทอดโดยไม่ได้อ่านเอกสารชั้นต้นเอง) ได้เขียนลงในงานวิชาการเสมือนว่า “มีการตีพิมพ์บทสัมภาษณ์ของพูนศุข พนมยงค์ในหนังสือพิมพ์ออบเซอร์ฟเวอร์ (Observer)” ถือได้ว่าเป็นการจงใจให้ “ข้อมูลเท็จ” เพราะขัดกับหลักฐานชั้นต้นในหอจดหมายเหตุแห่งชาติของอังกฤษ ที่ไม่พบข้อมูลการตีพิมพ์บทสัมภาษณ์นี้เลย

แต่สองนักวิชาการเลี้ยงแกะ กลับเอาเรื่องนี้มาขยายความเป็นตุเป็นตะ ถึงขนาดฟันธงว่าเป็นบทความที่ได้รับการตีพิมพ์จริง ๆ ทั้งที่พวกเขาบางคน ยังไม่เคยเห็นเอกสารชั้นต้นดังกล่าว หรืออ่านมันอย่างละเอียดแต่อย่างใดเลยด้วยซ้ำ ดังนั้น การ “กุ” ข้อมูลทางวิชาการเช่นนี้ จึงเป็นการขาดซึ่งจรรยาบรรณ และเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้

สุดท้ายคำพูดของพูนศุข พนมยงค์ ก็เป็นแค่การกล่าวอ้างลอย ๆ ที่ใส่ร้ายกล่าวหาในหลวงรัชกาลที่ 9 โดยไม่มีหลักฐานพิสูจน์ใด ๆ และข้อมูลจากหนังสือตลอดจนบทความของทั้งณัฐพล ใจจริง และ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ก็เป็นเพียงการโกหกคำโต ที่จงใจส่งต่อ “ข้อมูลเท็จ” ให้แก่เยาวชนคนรุ่นใหม่