สมเด็จเจ้าฟ้ามหิดล พระบิดาผู้ยกระดับการแพทย์ไทย ให้ก้าวหน้าสู่ระดับสากล

สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก หรือ เจ้าฟ้ามหิดล ทรงเป็นผู้มีบทบาทสำคัญอย่างสูงในช่วงรอยต่อของการพัฒนาด้านการแพทย์ไทย ทรงสนับสนุนและผลักดันงานด้านการแพทย์ การสาธารณสุข และการอุดมศึกษาของประเทศไทยจนเจริญรุ่งเรือง และทั่วโลกต่างให้การยอมรับ จนองค์การศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งประชาชาติ ถวายพระเกียรติยศให้ทรงเป็นบุคคลสำคัญของโลก

พระราชกรณียกิจที่สำคัญของสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดล คือ การเป็นผู้แทนของไทย ไปเจรจากับทางมูลนิธิร็อคกี้เฟลเลอร์ ในปี พ.ศ. 2464 เพื่อให้ทางมูลนิธิฯ เข้ามาสนับสนุนการพัฒนาด้านการสาธารณสุขและการแพทย์ของไทยอย่างเป็นทางการ ซึ่งพระองค์ทรงเป็นผู้ประสานงานและเสด็จไปเจรจากับผู้แทนของมูลนิธิฯ ตามเมืองต่างๆ ในยุโรป จนกระทั่งการเจรจาข้อตกลงสำเร็จลุล่วง ในปี พ.ศ. 2466

นอกจากนี้ สมเด็จเจ้าฟ้ามหิดล ยังทรงมีบทบาทสำคัญต่อการยกระดับวงการแพทย์ของไทยด้วย ทรงบริจาคพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์เป็นจำนวนมากในการพัฒนาศิริราชพยาบาล ทรงช่วยบริหารจัดการการปรับปรุงการศึกษาแพทย์ และทรงช่วยสอนเตรียมแพทย์ รวมถึงวิชาอื่นๆ ทั้งชีววิทยา สัตววิทยา และประวัติศาสตร์

นอกจากทุนการศึกษาด้านการแพทย์จากมูลนิธิร็อคกี้เฟลเลอร์แล้ว สมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลยังทรงประทานทุนส่วนพระองค์แก่นักเรียนแพทย์ให้ไปศึกษาต่อยังต่างประเทศ ซึ่งนักเรียนทุนหลายท่านก็ได้ไปสร้างชื่อเสียง และร่วมวิจัยในโครงการต่างๆ จนได้รับรางวัลระดับนานาชาติมากมาย

จากพระราชกรณีของพระองค์ ทำให้มาตรฐานการศึกษาแพทย์ของคณะแพทย์ศาสตร์ศิริราชพยาบาลที่ทางมูลนิธิร็อคกี้เฟลเลอร์เคยประเมินไว้ว่าเป็นมาตรฐานที่ต่ำที่สุดในโลก ค่อยๆ พัฒนาขึ้นจนถึงระดับมาตรฐานตลอดทั้งหลักสูตร และทำให้วงการแพทย์ของไทยพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ทั้งหมดนี้ คือส่วนหนึ่งของผลงานที่สำคัญ และคุณูปการอย่างใหญ่หลวงที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้กับวงการแพทย์ และเป็นรากฐานของความเจริญทางวิชาการของประเทศไทยในทุกแขนงมาจนถึงปัจจุบัน จนกระทั่งทรงได้รับการถวายพระราชสมัญญาว่า ทรงเป็น “พระบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบัน พระบิดาแห่งการสาธารณสุข และพระบิดาแห่งการอุดมศึกษา ของไทย”