ถ้ามองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ ประเทศไทยผ่านช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ มามากมาย และสถาบันพระมหากษัตริย์ซึ่งเปรียบเสมือนหัวใจหลักของการปกครอง ก็มีการปฏิรูปตัวเองมาโดยตลอดนับแต่ต้นพระราชวงศ์จักรี พร้อม ๆ กับการขับเคลื่อนของประเทศชาติที่หมุนไปตามพลวัตของโลก
และในรัชสมัยของในหลวงรัชกาลที่ 10 พระองค์ทรงเป็น “กษัตริย์นักปฏิบัตินิยม” การปฏิรูปของพระองค์คือ “การลงมือทำ” ซึ่งได้ส่งผลให้เกิดประโยชน์สุขแก่ประเทศชาติและประชาชน อย่างเป็นรูปธรรมมาแล้วมากมาย
สิ่งเหล่านี้ล้วนแสดงให้เห็นว่า สถาบันพระมหากษัตริย์ไทย ปฏิรูปตัวเองตลอดมา อย่างสม่ำเสมอ โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีใครออกมาเรียกร้อง และการปฏิรูปตัวเองของสถาบันพระมหากษัตริย์ ก็เป็นไปเพื่อประเทศชาติและประชาชนอย่างแท้จริง
ดังนั้น กระแสเรียกร้องให้ปฏิรูปสถาบันฯ จนเลยเถิดไปถึงคำว่า “ถ้าไม่ปฏิรูป ก็ไม่ต้องมี” จึงเป็นการเรียกร้องที่ไม่สมเหตุสมผล และอุดมไปด้วย “อคติ” ของคนเพียงกลุ่มหนึ่ง ที่สุดท้ายก็จะกลายเป็นเพียงเครื่องมือของผู้ไม่หวังดี ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงประเทศไปสู่จุดที่พวกเขาต้องการเท่านั้น
