…ข้าพเจ้าจึงได้ตามเสด็จฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเข้าไปได้ แล้วผ้าที่เขาห่มนั่นนะเรียกว่า “แพรวา” แพรวานี่ทอละเอียดยิบ แล้วก็เมื่อข้าพเจ้าได้นำไปที่ประเทศญี่ปุ่น ได้รับความสนใจ เป็นอันว่าได้ตลาดให้กับชาวภูไท

หนึ่งในพระราชกรณียกิจของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง คือการส่งเสริมงานหัตถกรรมพื้นถิ่นของไทยมาอย่างสม่ำเสมอ ดังเช่น “ผ้าแพรวา” ผ้าไหมทอดั้งเดิมของชาวภูไทบ้านโพน อ.คำม่วง จ.กาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นมรดกทางหัตถกรรมที่เดินทางผ่านกาลเวลามายาวนานหลายชั่วอายุคน จนเกือบสูญหายไปจากท้องถิ่นไทย

ในปี พ.ศ. 2520 พระองค์ได้เสด็จเยี่ยมพสกนิกรชาวอำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์ และทอดพระเนตรชาวบ้านที่มารอรับเสด็จล้วนแล้วแต่แต่งกายแบบภูไทเต็มยศ ซึ่งพระองค์ทรงสนพระทัยมาก จึงทรงไต่ถามจากชาวบ้านได้ความว่า เป็นผ้าที่สืบทอดจากทางบรรพบุรุษ และลูกหลานได้นำมาใช้สืบต่อกันมา อีกทั้งยังเป็นผ้าที่ไม่มีวางขาย และมีจำนวนน้อย

พระองค์ทรงเล็งเห็นว่าผ้าแพรวานั้นเป็นภูมิปัญญาไทยที่มีคุณค่า ควรที่จะมีการรักษาสืบทอดแก่ลูกหลานและพัฒนากระบวนการผลิตเพื่อให้เกิดรายได้สู่ชุมชน จึงมีพระราชเสาวนีย์ฯ ให้ราชเลขาฯ นำเส้นไหมมามอบให้แก่ชาวบ้านเพื่อทอถวาย และทรงนำไปตัดฉลองพระองค์ที่มีความงดงามมาก อีกทั้งยังทรงรับสั่งให้ทางราชการจัดตั้งกลุ่มอาชีพสตรีทอผ้าไหมแพรวาบ้านโพนขึ้น ซึ่งถือเป็นการชุบชีวิตใหม่ให้แก่ชาวบ้านโพนให้พ้นจากความยากจนแร้นแค้น

ทุกวันนี้ผ้าไหมแพรวามีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก นำรายได้มาสู่ชาวบ้านโพน ช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตพวกเขาให้อยู่ดีกินดี มีความเป็นอยู่ที่มั่นคงยั่งยืน อีกทั้งยังเป็นการสืบทอดมรดกทางหัตถกรรมอันล้ำค่าของไทยให้คงอยู่ต่อไปชั่วลูกชั่วหลาน